Christianitas to Europa średniowieczna, w której chrześcijaństwo było podstawowym punktem odniesienia dla opisywania własnej tożsamości. Christianitas było dla współczesnych jednym światem i każdy obywatel tego świata myślał kategoriami uniwersalnymi. Okres Świąt Bożego Narodzenia był przez wieki spoiwem całej chrześcijańskiej Europy i również dzisiaj może być czasem wyjątkowym dla większości mieszkańców Europy. Kolędy pochodzące z wielu regionów średniowiecznej Europy świadczą o wartościach naszego kontynentu, które łączyć mogą i powinny również dzisiaj. Jest to szczególnie ważne w dobie afirmacji multikulturalizmu, z jednoczesnym brakiem wychowania do zrozumienia korzeni kultury własnej, polskiej i europejskiej.
Na tym tle ukazanie średniowiecznych kolęd Polskich obecnie nieznanych i zapomnianych szerszej publiczności, ma ogromną wartość. Adam Mickiewicz, w wykładach z literatury słowiańskiej (1841) mówił: „Nie wiem, czy jaki inny kraj może się pochlubić zbiorem podobnym do tego, który posiada Polska… Mówię o zbiorze Kantyczek… Uczucia w nich wypowiedziane, uczucia macierzyńskie, gorliwej czci Najświętszej Panny dla Boskiego Dzieciątka, są tak delikatne i święte, że tłumaczenie prozą mogłoby je spospolitować. Trudno by znaleźć w jakiejkolwiek innej poezji wyrażenia tak czyste, o takiej słodyczy i takiej delikatności”. Repertuar popularnych kolęd jednakże zazwyczaj nie sięga dalej niż po XVII wieczne utwory, a o starszych pieśniach Bożonarodzeniowych większość Polaków wie niewiele, pomimo tego, iż ukazują one w staropolskim języku, pełne głębi uczucia religijne naszych przodków, ważne również dla nas.
